Naar Israël ... waarom eigenlijk?

De afgelopen 1,5 jaar is de luchthaven van Israël gesloten gebleven voor toeristen. Tot groot verdriet van velen die voor het eerst of opnieuw naar het beloofde land wilden reizen. Maar waarom zou je daar eigenlijk heen willen gaan?

Al vroeg in de kerkgeschiedenis reisden Europese pelgrims naar Israël om de 'heilige plaatsen' te zien en daar te bidden. Een groot deel van het reisverslag uit de vierde eeuw van Egeria, een vrouw uit Noord-Spanje, is bewaard gebleven. Van Helena, de moeder van keizer Constantijn, wordt gezegd dat ze tijdens een bedevaartstocht de plek aanwees waar Golgotha eens gelegen zou hebben: de plaats waar nu de Heilige Grafkerk is gebouwd. Eén van de drijfveren van de kruistochten in de Middeleeuwen was om pelgrims een veilige tocht naar de heilige plaatsen in Palestina te kunnen laten maken.

Ook in onze tijd reizen velen uit Rooms-Katholieke en Oosters-Orthodoxe kerken naar Israël. Immers, deze kerken kennen het begrip heilige plaatsen. Protestanten zien de hele wereld als een heilige plaats om te bidden (zie Johannes 4:21-24). Dat gezegd hebbende, is het toch ook een droom voor veel protestanten om de plaatsen te zien waar Jezus gelopen heeft. Bovendien zijn niet alle protestanten even protestants op dit punt. Hoeveel mensen van over heel de wereld laten zich niet dopen in de Jordaan of met water uit de Jordaan?

Meerwaarde

Wat is de meerwaarde van een bezoek aan Israël? Allereerst biedt een reis ruimte om de huidige inwoners van Israël te ontmoeten. De Bijbel spreekt over het volk Israël van toen. Maar ook vandaag is er een levend volk Israël, waarmee God Zijn verbond niet heeft opgezegd. Kennismaken met het Jodendom kan in beperkte mate in Nederland, iets meer in New York, maar toch het beste in Israël zelf. Het Joodse religieuze leven is zichtbaar op de straten, bijvoorbeeld op de sabbat en tijdens de feesten. In Israël en de Palestijnse gebieden ontmoeten we ook medechristenen.

In de tweede plaats helpt het bezichtigen van het land om de Bijbel beter te begrijpen. Dan hebben we het over de landschappen, flora, fauna, klimatologische omstandigheden. Lezen over de woestijn of zelf verblijven in de woestijn zijn twee verschillende zaken. En als we er zijn, begrijpen we iets meer van de zwaarte van de tocht van het volk Israël door de woestijn. En wat een zegen de wolk- en vuurkolom waren voor het volk. De gelijkenissen over het zaad en de akker zijn bij mij zeker meer gaan spreken, toen ik de droge, glooiende akkers vol met stenen zag...

Tot slot: godsdienst is op veel plekken tastbaar en voelbaar aanwezig. Heel anders dan in onze seculiere samenleving waar de meeste mensen God maximaal een plek achter de voordeur toewensen. Nu betekent dat niet per se dat God in Israël dichterbij is als thuis. De Heilige Geest werkt daar waar het Woord is. En toch, als we er in slagen om rust te vinden te midden van de mensenmassa's, kan een reis naar Israël ons de ruimte bieden voor bezinning en meditatie.

Reiswijzer vernieuwd

Op het moment van schrijven is Israël (weer) dicht voor toeristen. Het Centrum voor Israëlstudies zoekt wegen om Israël dichtbij ons te brengen. De afgelopen coronatijd hebben we benut om de Reiswijzer voor protestantse pelgrims helemaal te vernieuwen. Het is een prachtig multimedia product geworden. Meer informatie op www.hetcis.nl. Van harte aanbevolen om te gebruiken tijdens en voorafgaande aan een reis naar Israël.

Drs. J.H. Bonhof is directeur van het CIS.