Israëlmoeheid
Het moge mij niet kwalijk genomen worden, dat mij eind maart een gevoel van theologische Israëlvermoeidheid overviel.
Dat was nadat ik het verslag van drie Israëlconferenties had gelezen. Want, zo dacht ik, wat heeft het ons voor nieuws gebracht, is het allemaal niet een herhaling van zetten? Dat de vrijgemaakte ogen voor Israel zijn geopend, en dat zij nu een inhaalslag aan het maken zijn, is mooi, maar moeten wij, die staan in de traditie van Reformatie en Nadere Reformatie, dat hele proces nog eens meemaken?
Ik liep naar mijn boekenkast en pakte daar drie delen van de serie Zicht op Israël uit, gepubliceerd in 1983, 1987 en 1988. De serie was het resultaat van een informeel samenwerkingsverband tussen predikanten van de CGK, de Gereformeerde Bond en de EO. Ik las ze nog eens door en dacht: staat daar niet alles (veel) in?
Een deel ging zelfs helemaal over het actuele thema: het verbond, met als titel: Het joodse volk en het verbond in het licht van de Heilige Schrift, de reformatorische traditie en het moderne joodse en christelijke denken. Voorwaar, een wat lange titel, maar dan heb je ook wat.
Nu is het geenszins mijn bedoeling om het werk van het CIS, de nieuwe Israëlconsulent of Michael Mulder te frustreren. Integendeel, ik prijs hun geloof, moed en volharding en in de drieslag ‘luisteren, dienen en getuigen’ van het CIS kan ik me helemaal vinden. Maar kunt u mijn vermoeidheid een beetje begrijpen?
Of, om het nog wat zwaarder aan te zetten, zijn we eigenlijk sinds 1983 theologisch opgeschoten?
De fronten liggen wel zo’n beetje vast. We weten nog steeds niet precies wat Paulus bedoelde met “dat zij verre” en “gans” en alleen de opkomst van de theologie van Tom Wright geeft nog wat nieuwe theologische energie op het thema “Israël”.
Kortom? Ik blijf geïnteresseerd, ik blijf het volgen, ik vind het boeiend, en zal de drie deeltjes weer terugzetten in de kast. Maar toch af en toe denken: “Staat het daar niet allemaal al in?”
A.G. Knevel
Verbonden jrg. 62 nr. 2 (mei 2018)
www.kerkenisrael.nl/verbonden