Lopen langs de muur


Een trip om nooit te vergeten. Zo kijk ik terug op de studiereis naar Israël (16-23 juni 2016). Met een groep docenten theologie en predikanten uit vier kerkgenootschappen brachten we een week door in Jeruzalem. We bezochten zo’n beetje alle ‘hotspots’, liepen door de smalle straatjes van de oude stad en deden ons tegoed aan heerlijke falafel. Wie er voor het eerst komt, kan maar moeilijk geloven dat er uit voorbij­gegane eeuwen zoveel bewaard is gebleven. Jeruzalem is een archeologische schat­kist!

De muren van Jeruzalem

Geen wonder dat deze stad in de Schriften zo vaak wordt bezongen. Toen ik de ‘stad van David’ voor het eerst vanaf de Olijfberg zag, was ik diep onder de indruk. Nu ik de dikke pil van Simon Sebag Montefiore lees (Jeruzalem, de biografie, Uitgeverij Nieuw Amsterdam, 2011), leer ik dat ik niet de enige ben op wie de stadsmuur van Jeruzalem een verplette­rende indruk maakte. Joden, christenen en moslims hebben zich magnetisch aangetrokken gevoeld tot deze plaats. De imposante muren en al­oude poorten spreken tot ieders verbeelding. Daarom vind je er toeristen uit alle werelddelen. Het werd al verwoord door de Korachieten: ‘Ga rond Sion, trek erom­heen, tel zijn torens. Bezie met aandacht zijn muren, bewonder zijn vesting’ (Ps. 48:13-14).

De muur van Betlehem

Op een dag gingen we ook buiten Jeruzalem een kijkje nemen – in die andere stad van David: Betlehem. Daar wonen Palestijnen: velen zijn moslim, enkelen zijn christen. We kozen ervoor om ‘Broodhuis’ lopend in te trekken, nadat we via het militaire checkpoint waren toegelaten tot het Palestijns gebied. Rondom Betlehem is een afscheidingsmuur gebouwd om het aantal terroristische aanslagen in Israël terug te dringen. Eerlijk is eerlijk: sinds deze muur er staat, is er minder terreur in Israël.

Maar de muur heeft een keerzijde: verpaupering en uitzichtloosheid. Van de beroemde Arabische gastvrijheid is weinig te merken. Lopend langs de muur zie je overal verbrande autobanden en dopjes van traangasgranaten – stille getuigen van de Intifada. Rondom ons liggen de stenen voor het oprapen. Op de muur staan hart­verscheurende verhalen beschreven, omringd door anti­semitische graffiti. Overal zie je posterfoto’s hangen van jonge mannen en vrouwen die hun leven hebben gegeven voor de islamitische jihad. Zelden zag ik zo’n sterk symbool van gebrokenheid als deze afscheidingsmuur.

De scheidingsmuur afgebroken

Het conflict tussen Joden en Palestijnen zit muurvast. Wie komt er met een oplossing? Zonder te zeggen dat mensen zich niet voor vrede hoeven in te zetten, geloof ik dat echte ‘shalom’ niet door Joden of Palestijnen bereikt kan worden. Alleen de Messias van Israël kan scheidingsmuren slechten. Je leest erover in Gods Woord: ‘Want Hij is onze vrede, Hij die met zijn dood de twee werelden één heeft gemaakt, de muur van vijandschap ertussen heeft afgebroken’ (Efez. 2:14). Sinds de muur tussen Israël en de volken gevallen is, is alles mogelijk. Daarom bidden wij of Jeshua de scheidingsmuur tussen Joden en Palestijnen wil afbreken.

drs. Lieuwejan van Dalen
Verbonden jrg. 60 nr. 4 (nov. 2016)
www.kerkenisrael.nl/verbonden

verbonden